Duszpasterze

W wałeckiej parafii pw. św. Mikołaja ks. prałat dr Romuald Kunicki najpierw pracował przez cztery lata jako wikariusz. Potem, przez kolejne 33 lata, aż do przejścia na emeryturę w 2009 r., duszpasterzował w niej jako proboszcz.

Urodził się 21 VI 1934r. w Suwałkach, mieście Marii Konopnickiej, położonym na pięknym Pojezierzu Suwalsko-Augustowskim. Ojciec Franciszek po powrocie z Francji odbywał służbę wojskową w Korpusie Ochrony Pogranicza, oraz innych formacjach wojskowych w Suwałkach. W tym czasie zmarła mu żona mająca 24 lata i pozostawił dwóch małych synów. W czasie II Wojny Światowej walczył na różnych frontach. Cudownie został ocalony przed Katyniem, gdzie zginął Jego brat oficer Wacław Kunicki, Ojciec Haliny Kunickiej. Matka Bronisława Mizer wyszła za mąż za wdowca, który miał dwóch bardzo małych synów (Tadeusza i Józefa). Z tego małżeństwa urodziła się córeczka Marysia, która wcześnie zmarła i Romuald. Geneza Imienia Romuald sięga bratanka Abpa Wileńskiego Romualda Jałbrzykowskiego, o tym samym imieniu, który w parafii w Suwałkach był wikariuszem i w 1940 został bestialsko zamordowany. Matka Romualda dała synowi takie imię, jakie miał ksiądz, który go ochrzcił, a w duchu myślała, że może kiedyś Jej syn zastąpi Go i tak się stało (tę myśl wyjawiła przed swoją smiercią). Ks. Romuald Kunicki ukończył Szkołę Podstawową i Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej w Suwałkach (wtedy TPD). Po maturze wstąpił do Akademii Medycznej w Pałacu Branickich w Białymstoku. Świadomie i dobrowolnie zrezygnował ze studiów medycznych i podjął studia Filozoficzne i Teologiczne w Goscikowie- Paradyżu i Gorzowie Wlkp. Na tych ziemiach był wielki brak kapłanów ("Diecezja Misyjna" tak ją nazwał śp. bp I. Jeż). Świecenia kapłańskie otrzymał w Gorzowie Wlkp. z rąk Sługi Bożego, Ks. Bpa Wilhelma Pluty 28 V 1959 (Boże Ciało). Po święceniach pracował jako wikariusz w Międzyrzeczu Wlkp., Myśliborzu, Szczecinie Pogodno, i w katedrze gorzowskiej. Po pracy w Gorzowie podjął studia stacjonarne i specjalistyczne na KUL-u. Studia ukończył licencjatem i magistrem z pedagogiki, pisząc pracę u kierownika katedry pedagogiki chrześcijańskiej, znanego prof. dra hab. Stefana Kunowskiego. "Wychowanie postawy czynnej miłości u katechizowanej młodzieży szkół średnich "(Studium pedagogiczno-pastoralne). Pracą doktorską kierował kierownik katedry psychologii eksperymentalnej Ks. prof. dr hab. Zdzisław Chlewiński: "Ocena własnych rodziców przez młodzież, a jej postawa religijna" (studium psychologiczno- pastoralne). Po studiach pracował w Wydziale Katechetycznym Kurii Biskupiej Gorzowskiej, pełniąc częściowo funkcje kapelana dziś śp. Abpa Jerzego Stroby. Równolegle prowadził wykłady w Seminarium Duchownym dla trzech diecezji z pedagogiki, katechetyki i psychologii rozwojowej. Po podziale diecezji Gorzowskiej , Ks. Romuald Kunicki na usilną prośbę bpa I Jeża, przeniósł się dobrowolnie do diecezji koszalińsko- kołobrzeskiej. Pragnął pomóc w jej tworzeniu się. Tam pełnił funkcję proboszcza parafii św. Mikołaja w Walczu i prowadził w Koszalinie wykłady z tych samych przedmiotów co w Paradyżu, plus teologia pastoralna i medycyna pastoralna. Po zrezygnowaniu z wykładów w Seminarium Duchownym w Koszalinie z niewyjaśnionych po dzień dzisiejszy powodów, podjął przez 7 lat wykłady w Pile na IWKR - filia KUL-u, oraz Kolegium Teologicznym dla świeckich i sióstr zakonnych, przygotowujące nowych katechetów.

Ks. Romuald Kunicki pełnił funkcje proboszcza w parafii św. Mikołaja w Wałczu. Był kanonikiem gremialnym kapituły katedralnej od 1978, w której pełnił funkcje sekretarza i teologa. Był kapelanem honorowym Ojca Świętego, pełnił funkcje dziekana dziekanów oraz dziekana rejonu szczecineckiego i pilskiego. Wchodził w skład Kolegium Konsulatorów Diecezji z troską o Dom Kapłanów Emerytów, pełnił funkcję dziekana rejonu pilskiego. W Wałczu przebywał od podziału administracji diecezji Gorzowskiej, który miał miejsce 28 VI 1972. Proboszczem w Wałczu był od 20 X 1976r. Przez wiele lat był katechetą młodzieży w salkach katechetycznych i w szkole. Prowadził kursy przedmałżeńskie i wykłady okazjonalne. Był zasłużonym dla Wojska Polskiego "srebrny medal za zasługi dla obronności kraju". Zasłużony dla miasta Wałcz (medal "za zasługi dla miasta Wałcza"), Kapelan Sybiraków i Kapelan Szpitala. Wielką troską otoczał Kościół Parafialny i parafię, wybudował nową plebanię nad jeziorem zamkowym. Jego dewizą było: "Nie ma zasług, jest tylko dług spłacany Bogu i ludziom".

oprac.NK

Ks. prałat dr Romuald Kunicki urodził się 21 czerwca 1934 r. w Suwałkach. Mama wybrała dla niego imię takiego, jakie nosił ksiądz udzielający mu sakramentu chrztu. Po latach, przed śmiercią wyjawiła, że miała nadzieję, że jej syn także będzie kapłanem. I tak się stało. Powołanie do kapłaństwa zwyciężyło z chęcią zostania lekarzem. Białostocką Akademię Medyczną zastąpiło seminarium duchowne w Gościkowie-Paradyżu i Gorzowie Wielkopolskim. Świecenia kapłańskie otrzymał 28 maja 1959 r. w Gorzowie Wlkp. z rąk Sługi Bożego bp Wilhelma Pluty. Po święceniach pracował jako wikariusz w Międzyrzeczu Wlkp., Myśliborzu, Szczecinie Pogodno i w katedrze gorzowskiej. Po pracy w Gorzowie podjął studia stacjonarne i specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które zakończył magisterium z pedagogiki oraz pracą doktorską z teologii pastoralnej, z zakresu katechetyczno-pedagogicznego. Przez 18 lat był wykładowcą pedagogiki i katechetyki w Gorzowskim Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu, następnie wykładowcą pedagogiki i teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie.

W 1972 r., na prośbę bp. Ignacego Jeża, przeniósł się do nowo utworzonej diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.

W wałeckiej parafii pw. św. Mikołaja najpierw pracował przez cztery lata jako wikariusz. Potem, przez kolejne 33 lata, aż do przejścia na emeryturę w 2009 r., duszpasterzował w niej jako proboszcz.

Pełnił funkcję wicedziekana, wieloletniego dziekana dekanatu Wałcz, dziekana rejonu szczecineckiego, pilskiego; był Dziekanem Dziekanów w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, członkiem Diecezjalnej Rady Kapłańskiej, kanonikiem gremialnym (sekretarzem i teologiem) Koszalińskiej Kapituły Katedralnej, kapelanem honorowym Jego Świątobliwości (prałatem). Za zasługi dla Wojska Polskiego został odznaczony srebrnym medalem za zasługi dla obronności kraju, zaś miasto, w którym spędził niemal pół wieku uhonorowało go medalem za zasługi dla miasta Wałcza. Był również wieloletnim kapelanem szpitala oraz wałeckich Sybiraków.

Z obowiązków proboszcza został zwolniony 1 sierpnia 2009 r. Pozostał jednak w parafii św. Mikołaja jako senior-rezydent, z wielka gorliwością służąc wiernym, zwłaszcza w posłudze konfesjonału i duszpasterstwie środowiskowym.

Zmarł w poniedziałek 3 kwietnia. Został pochowany na wałeckim cmentarzu na Dolnym Mieście, przy Krzyżu Katyńskim, przy którym często się modlił.